Czy wyobrażasz sobie nie odczuwać emocji? Żyć bez śmiechu, smutku, strachu czy złości? Z takim ciężarem codziennie muszą zmagać się ludzie chorzy na aleksytymię. Główny bohater “Almond” ma właśnie tę przypadłość.
Niedawno przeczytałam książkę z gatunku literatury młodzieżowej pod tytułem “Almond”. Napisała ją koreańska autorka Sohn Won-Pyung. Warto wspomnieć, że jest to debiut. Uważam, że ta powieść jest bardzo wartościowa, więc postanowiłam napisać jej recenzję.
    Główny bohater “Almond”, czyli Yunjae, jest młodych chłopakiem mieszkającym w Korei. Po śmierci jego ojca wychowują go babcia oraz matka, uczą go, jak żyć z jego przypadłością. W dniu szesnastych urodzin protagonisty wydarzyła się wielka masakra, w wyniku której babcia Yunjae umiera, a matka zapada w śpiączkę. Od tego momentu chłopak musi sobie radzić prawie sam. Pomaga mu jedynie znajomy jego mamy. Yunjae poznaje pewnego chłopaka - Gona. Oprócz tego, że są w tym samym wieku i chodzą do tej samej klasy, nic ich nie łączy. Gon na początku prześladuje głównego bohatera, lecz jakimś sposobem (dokładnie jak, możesz się dowiedzieć, czytając tę powieść) zaprzyjaźniają się. Czy Yunjae kiedykolwiek odczuje choć przez chwilkę jakiekolwiek emocje? Czy jego matka się jeszcze obudzi? Jak rozwinie się jego relacja z Gonem?
Pomimo tego, że główny bohater nie odczuwa emocji, ta powieść jest ich pełna. Niesamowicie wzruszyłam się podczas czytania jej końcówki. Bardzo podobało mi się, jak zmieniała się narracja chłopaka z postępem historii. To, jak bardzo się zmieniał, jednak pokazane było to subtelnie. Świetne dla mnie jest też wykreowanie przez autorkę postaci. Postacie główne są skonstruowane niesamowicie. Bohaterowie poboczni natomiast, pomimo tego, że nie odgrywają tak wielkiej roli, mają własne problemy, historie, charaktery. Zachwyciło mnie to.
    Książkę serdecznie polecam każdemu, jednak ze względu na przedstawione trudne sytuacje zalecałabym wiek czytelnika co najmniej około dwunastu lat.